Ubój rytualny

HODOWLA ZWIERZĄT FUTERKOWYCH W POLSCE

STANOWISKO OGÓLNOPOLSKIEJ IZBY BRANŻY SKÓRZANEJ W RADOMIU

Ogólnopolska Izba Branży Skórzanej w Radomiu, w pełni popiera hodowlę zwierząt futerkowych w Polsce. Należy podkreślić, że skóry zwierząt były używane przez człowieka do okrycia ciała i produkcji obuwia od zarania dziejów. Do dnia dzisiejszego nie ma lepszego materiału /surowca/ jeśli chodzi o higieniczność /przepuszczalność pary wodnej, komfort użytkowania, łatwość utylizacji - produkt ekologiczny/ niż skóra naturalna.

Polska hodowla zwierząt futerkowych, obok takich sektorów jak produkcja mięsa drobiowego, jaj, hodowla bydła mięsnego, produkcja mleka i jego przetworów stanowi jedną z najbardziej perspektywicznych i najsilniej rozwijających się gałęzi polskiej produkcji rolnej. 

Istotnym faktem jest to, że branża hodowli zwierząt futerkowych jest niemal w całości oparta na polskim kapitale /aż 92% właścicieli firm deklaruje, że nie korzysta i nie korzystała z zagranicznych  źródeł finansowania, dzięki czemu środki finansowe nie są wyprowadzane za granicę. Jak wynika z danych Głównego Inspektora Weterynarii, aż 97% ferm mięsożernych zwierząt futerkowych działa w oparciu wyłącznie o polski kapitał. Wartość polskiego eksportu skór futerkowych w 2015/2016 roku wyniósł  ok. 1,5 mld złotych co stanowi ponad 50% wartości eksportu gotowych i surowych skór pochodzących z Polski.

Bardzo istotnym elementem korzystnym dla branży futrzarskiej jest funkcja, jaką pełnią one w procesie utylizacji produktów pochodzenia zwierzęcego. Ponieważ większość hodowlanych zwierząt futerkowych mięsożernych są norki amerykańskie, hodowla zwierząt futerkowych jest najbardziej ekologiczną formą zagospodarowania ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego. W/g badań naukowych wynika że sprawność utylizacyjna ferm wynosi od 77% - 95%. Ponadto odchody zwierząt futerkowych jako produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego kategorii II stanowi doskonały nawóz organiczny /użyźnianie gleb i zastępuje nawozy przemysłowe, które w negatywny sposób oddziałują na środowisko naturalne. Skóra naturalna wytworzona jest w sposób naturalny, składa się głównie ze związków ulegających naturalnym biochemicznym przemianom w procesie rozkładu. Futro naturalne w przeciwieństwie do futer syntetycznych jest całkowicie biodegradowalne, dzięki czemu nadaje się do recyklingu. Należy nadmienić, że futra syntetyczne są niezdrowe dla człowieka /brak właściwości higienicznych takich jakie posiadają skóry naturalne/ ale także bardzo szkodliwe dla środowiska. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy  z tego, że futra syntetyczne powstają w technologii przetwarzania ropy naftowej, będącej surowcem nie ekologicznym. Skóry syntetyczne składają się głównie ze związków chemicznych, będących różnopostaciowymi węglowodorami - rozkładają się przez kilkaset lat, a ich utylizacja wiąże się z emisją związków toksycznych do środowiska. Głównie zwierzęta futerkowe hodowane w Polsce to norki amerykańskie /98%  populacji zwierząt futerkowych/ żywią się ubocznymi produktami pochodzenia zwierzęcego kategorii II i III, czyli tym co nie nadaje się do spożycia przez człowieka /pozostałości po produkcji drobiu czy ryb np. wnętrzności/. W/g informacji Ministerstwa Rolnictwa, zwierzęta futerkowe utylizują rocznie ponad 700 tyś. ton ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, co daje producentom  drobiu i ryb zysk roczny w2 kwocie 1 mld złotych. 

Należy dodać, że bardzo ważna w procesie prób likwidacji branży futerkowej w Polsce jest konkurencja firm utylizacyjnych w walce o surowiec. Po decyzji UOKiK i zgodzie na  przejęcie przez niewielką spółkę  SARIA trzech polskich firm zajmujących się utylizacją odpadów, tj. " EKO - STOK ", " KEMOS " i "STRUGA  S.A ", w rękach samej tylko firmy  SARIA znalazło się ponad 50% polskiego rynku odpadów. Zaznaczamy, że firma SARIA jest częścią składową wielkiej niemieckiej spółki "RETHMANN", która kontroluje ponad 90% rynku odpadów organicznych w Polsce. Chęć zlikwidowania hodowli zwierząt futerkowych w Polsce ma również aspekt polityczno - gospodarczy; W związku z embargiem na drób na linii UE - ROSJA. Rosja zaczęła  inwestować w fermy drobiu, dzięki czemu powstała ogromna ilość odpadów gr. II i III do skarmiania zwierząt futerkowych. Rozwijają się rynki skandynawskie, a Grecja i Portugalia zwracają  50% kosztów inwestycji w przypadku budowy w tych krajach ferm zwierząt futerkowych. Polska jest światowym liderem kwestii jakości skór futerkowych i na trzecim miejscu jako producent.

Ogólnopolska Izba Branży Skórzanej w Radomiu dba o te sektory gospodarki /branża skórzana/ - garbarstwo, obuwnictwo, produkcja skór w tym skór futerkowych, które mają w Polsce dużą tradycję, wyroby są wysokiej jakości i branża ta zapewnia zatrudnienie dla dużej ilości Polaków.

Stanowisko OIBS w Radomiu w sprawie uboju rytualnego

Ogólnopolska Izba Branży Skórzanej w Radomiu, jest reprezentantem podmiotów branży skórzanej - reprezentuje ponad sto podmiotów gospodarczych związanych z przetwórstwem skór.  Należy jednoznacznie podkreślić, że cała branża skórzana nierozerwalnie jest związana ze zwierzętami hodowlanymi, takimi jak krowy /bydło/, trzoda /świnie/, owce, rzadziej konie, oraz zwierzęta futerkowe /na futra/.

Ewidentnym faktem jest to, że aby branża mogła istnieć i pracować, potrzebne są do tego skóry naturalne. Skór tych nie da się inaczej pozyskać niż "zdjąć" je ze zwierzęcia - niestety wiąże się to nierozerwalnie ze śmiercią zwierzęcia. Wiadomo, że głównym powodem hodowli zwierząt jest mięso lub mleko, a skóra jest pozyskiwana jakby "przy okazji". Z reguły jest tak, że hodowca zwierząt np. na mięso, mleko czy futra, siłą rzeczy dba o kondycję tych zwierząt, gdyż od tego zależy m.in. jakość produktów pozyskiwanych z tych zwierząt, w tym skór.

W/g obowiązujących od 21 sierpnia 1997 roku Ustawy o ochronie zwierząt zgodnie z Atr.1.1 " zwierze, jako istota żyjąca zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę. " Z kolei Art. 5 w/w Ustawy mówi : " Każde zwierze wymaga humanitarnego traktowania ", a Art.6.1 jednoznacznie stwierdza, że " Nie uzasadnione lub nie humanitarne zabijanie zwierząt oraz znęcanie się nad nim jest zabronione ".

Ubój jest to zabijanie zwierząt rzeźnych przez wykrwawienie, w sposób uregulowany przepisami prawa. Z kolei ubój rytualny to także ubój, ale dokonywany zgodnie z prawami niektórych religii, głównie judaizmu i islamu.

Polski Trybunał Konstytucyjny nie zakazuje stosowania w Polsce uboju rytualnego. 

OIBS w Radomiu stoi na stanowisku żeby utrzymać dotychczasowe przepisy uboju rytualnego i jego eksportu, co stanowi ochronę kilku tysięcy miejsc pracy i szacowanego na 7-8 mld złotych przychodu z eksportu.

W Polsce pierwsze fermy hodowli norek powstały w około 1928 roku.

Największa liczba ferm norek na świecie znajduje się w Danii. W 2008 roku było zarejestrowanych 1580 ferm, hodujące około 14 mln sztuk zwierząt, a w 2015 roku było już 18 mln sztuk zwierząt.

Polska zaraz po Danii jest drugim producentem skór futerkowych, produkując około rocznie 8,5 mln skór rocznie. W 2016 roku eksport surowych skór futerkowych wyprodukowanych w Polsce wyniósł 1,7 mld złotych. 

Hodowla fermowa norek opiera się na norce amerykańskiej, występującej w ponad 200 odmianach kolorystycznych. 

Zwierzęta futerkowe / norka, lis pospolity, lis polarny, tchórz hodowlany, szynszyla, królik / są zwierzętami gospodarskimi, dla których są prowadzone księgi hodowlane.

Hodowla norek w Polsce opiera się na karmie stworzonej z ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego, kategorii 3 i 4. Norki, podczas rocznego cyklu spożywają około 40 kg paszy na jedną sztukę i wydalają około 4 kg odchodów, które wykorzystane są jako naturalny nawóz na pola uprawne. Można stwierdzić, że norka jest idealnym utylizatorem odpadów, nie wydalającym szkodliwych substancji, które wydzielają się podczas utylizacji ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego. 

Fermowa hodowla pośrednio wpływa także na ochronę takich zwierząt wolno żyjących jak soból, gronostaj i inne łasicowate. 

Należy także podkreślić, że obecnie istnieją trzy główne domy aukcyjne zajmujące się sprzedażą skór futerkowych: NAFA, KOPENHAGEN Fur i SAGA FURS. Głównym wymogiem stanowiącym przed hodowcami jest otrzymanie do 2020 roku certyfikatu WOLFUR, świadczącego o dobrostanie na fermie.  Należy zdecydowanie podkreślić, że hodowla zwierząt futerkowych, eksport mięsa z uboju rytualnego bardzo korzystnie wpływa na Polską gospodarkę oraz na zatrudnienie. Likwidacja lub ograniczenie produkcji i eksportu spowoduje wymierne straty w PKB Polski oraz może i wpłynie na zwiększenie bezrobocia.